dr Michał Kaczmarski
System przeciwdziałania praniu pieniędzy w Polsce opiera się o cztery filary:
1) Instytucje obowiązane (dalej IO), gdzie kluczowe znaczenie odgrywają zwłaszcza instytucje finansowe oraz tzw. niefinansowe instytucje obowiązane, np. biegli rewidenci, adwokaci lub osoby prowadzące usługowo księgi rachunkowe. Te pierwsze dostarczają znamienitej większości wolumenu wiedzy o transakcjach podejrzanych oraz tzw. ponadprogowych. Z drugiej strony szczególne znaczenie niefinansowych instytucji obowiązanych, a zwłaszcza zawodów zaufania publicznego wynika z faktu, że realizując swoje zadania doradcze lub atestacyjne, mają one dostęp do wiedzy o transakcjach lub przedsięwzięciach biznesowych klientów, których próżno szukać w opisach tych transakcji lub nawet treści dokumentacji wspierającej. Ten kontekst bywa kluczowy dla oceny, czy w konkretnym przypadku przedsięwzięcie biznesowe może nosić znamiona prania pieniędzy, czy też nie;
Czytaj dalej