Podatki: 2 kraje usunięte z wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy, a 5 uznanych za realizujące zobowiązania

Rada postanowiła usunąć Zjednoczone Emiraty Arabskie i Wyspy Marshalla z unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy podatkowej. Uznała także, że Albania, Kostaryka, Mauritius, Serbia i Szwajcaria realizują wszystkie zobowiązania dotyczące współpracy podatkowej. Zarówno ZEA, jak i Wyspy Marshalla uchwaliły niezbędne reformy w celu wywiązania się z podjętych zobowiązań. Dotyczyły one usprawnienia do końca 2018 r. ram ich polityki podatkowej poprzez wprowadzenie wymogów co do istoty ekonomicznej. W związku z tym ZEA wypełniły obecnie wszystkie zobowiązania dotyczące współpracy podatkowej i można je usunąć z wykazu. Wyspy Marshalla zostaną przesunięte z załącznika I do załącznika II do konkluzji, gdyż zobowiązania tego kraju dotyczące wymiany informacji na wniosek są nadal monitorowane przez działającą w Radzie Grupę ds. Kodeksu Postępowania – w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji ze strony Światowego Forum OECD odnośnie do przejrzystości i wymiany informacji.

Albania, Kostaryka, Mauritius, Serbia i Szwajcaria wdrożyły przed terminem wszystkie niezbędne reformy służące zapewnieniu zgodności z unijnymi zasadami dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych. W efekcie państwa te zostaną usunięte z załącznika II do konkluzji.
Rada dokonała również przeglądu sytuacji poszczególnych jurysdykcji w związku z zakończeniem – 30 czerwca 2019 r. – stosowania wyjątku „dwa z trzech” w odniesieniu do kryteriów przejrzystości podatkowej. Wyjątek ten oznaczał, że kraje, którym nie udało się spełnić tylko jednego z trzech podkryteriów dotyczących przejrzystości podatkowej, nie były umieszczane w załączniku I. Rada stwierdziła, że wszystkie odnośne jurysdykcje spełniają trzy unijne kryteria przejrzystości. W szczególności, co się tyczy Stanów Zjednoczonych, Rada uznała, że państwo to dysponuje dostatecznymi uzgodnieniami w zakresie wymiany informacji, by objęły one wszystkie państwa członkowskie UE. Dzięki temu możliwe są zarówno wymiana informacji na wniosek, jak i automatyczna wymiana informacji zgodnie ze standardami międzynarodowymi i odnośnymi potrzebami stron.
Ponadto Rada postanowiła dokonać dalszych aktualizacji załącznika II i uzgodniła wytyczne dotyczące systemów zwolnień w odniesieniu do zagranicznych źródeł dochodów. 12 marca 2019 r. Rada Ecofin zauważyła z niepokojem, że pewne jurysdykcje zastąpiły szkodliwe preferencyjne systemy podatkowe instrumentami tego rodzaju o podobnym skutku.
Kontekst
Unijny wykaz to element działań mających zapobiegać unikaniu opodatkowania i propagować zasady dobrego zarządzania, takie jak przejrzystość podatkowa, sprawiedliwe opodatkowanie czy międzynarodowe standardy przeciwdziałania erozji bazy podatkowej i przenoszeniu zysków.
Wykaz, opracowany w grudniu 2017 r., znajduje się w załączniku I do konkluzji Rady. Konkluzje zawierają również drugi załącznik. Obejmuje on jurysdykcje, które podjęły wystarczające zobowiązania do przeprowadzenia reformy swojej polityki podatkowej i w których reformy są monitorowane przez działającą w Radzie Grupę ds. Kodeksu Postępowania.
W wykazie pozostaje jeszcze 9 jurysdykcji niechętnych współpracy: Belize, Fidżi, Guam, Oman, Samoa, Samoa Amerykańskie, Trynidad i Tobago, Vanuatu, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych.
Praca nad unijnym wykazem jurysdykcji niechętnych współpracy jest procesem dynamicznym. W 2019 r. Rada będzie nadal regularnie weryfikować i aktualizować wykaz, natomiast od 2020 r., zgodnie z jej apelem, procedura ta ma być bardziej ustrukturyzowana (dwie aktualizacje rocznie).
Photo: European Union CC-BY-4.0: © European Union 2019 – Source: EP