Sankcje to ważne narzędzie unijnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Za ich egzekwowanie odpowiadają państwa członkowskie, dlatego kary mogą się różnić zależnie od kraju: od postępowań karnych po sankcje administracyjne.
12 kwietnia br. Rada przyjęła akt prawny przewidujący ogólnounijne minimalne zasady pozwalające ścigać naruszanie lub obchodzenie unijnych sankcji w państwach członkowskich. Niektóre działania będą teraz uznawane za przestępstwo we wszystkich państwach członkowskich, np. pomoc w obchodzeniu zakazu podróży, handel towarami podlegającymi sankcjom lub prowadzenie zakazanej działalności finansowej. Karalne będzie też podżeganie do popełnienia tych przestępstw i pomocnictwo w ich popełnieniu.
Najważniejsze elementy
Państwa członkowskie muszą dopilnować, aby naruszanie unijnych sankcji podlegało skutecznym i proporcjonalnym sankcjom karnym, różniącym się zależnie od przestępstwa. Maksymalną karą za umyślne naruszanie sankcji musi być jednak pozbawienie wolności. Osoby, które naruszyły unijne sankcje, mogą dodatkowo podlegać karze grzywny.
Do odpowiedzialności mogą również zostać pociągnięte osoby prawne (tj. przedsiębiorstwa), jeżeli przestępstwo zostało popełnione przez osobę zajmującą stanowisko kierownicze w danej organizacji. W takich przypadkach sankcje mogą obejmować zakaz prowadzenia działalności gospodarczej oraz cofnięcie zezwoleń na prowadzenie działalności i upoważnień do jej prowadzenia.
Dalsze kroki
Dyrektywa wejdzie w życie dwudziestego dnia po publikacji w Dzienniku Urzędowym UE. Państwa członkowskie będą mieć 12 miesięcy na przeniesienie jej przepisów do prawa krajowego.
Kontekst
Aby ograniczyć obchodzenie sankcji i lepiej je egzekwować, w grudniu 2022 r. Komisja zaproponowała przyjętą 12 kwietnia dyrektywę. W odpowiedzi na rosyjską agresję na Ukrainę Unia przyjęła bezprecedensową liczbę sankcji, które mają osłabić bazę gospodarczą Rosji i ograniczyć jej zdolność do prowadzenia wojny.
Źródło: Rada Unii Europejskiej
