22 grudnia 2022r. Komisja Europejska zatwierdziła polski program pomocy o wartości 3 mld euro mający na celu wsparcie przedsiębiorstw prowadzących działalność na polskim rynku gazu, które odczuwają skutki wojny Rosji z Ukrainą. Program został zatwierdzony na podstawie tymczasowych kryzysowych ram pomocy państwa. Ramy te zostały przyjęte przez Komisję 23 marca 2022 r. na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”) i zmienione 20 lipca 2022 r. oraz 28 października 2022 r. Uznano w nich, że w całej gospodarce UE występują poważne zaburzenia.
Polski środek pomocy
W oparciu o tymczasowe ramy kryzysowe Polska zgłosiła Komisji program pomocy o wartości 3 mld euro mający na celu wsparcie przedsiębiorstw prowadzących działalność na polskim rynku gazu, które odczuwają skutki wojny Rosji z Ukrainą. Do uzyskania pomocy uprawnione będą małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) oraz duże przedsiębiorstwa, które prowadzą działalność na polskim rynku gazu, zwłaszcza sprzedawcy z urzędu oraz podmioty prawnie zobowiązane do sprzedaży gazu ziemnego na giełdowym rynku gazu. Z zakresu środka wyłączone są instytucje kredytowe i inne instytucje finansowe. Pomoc będzie miała formę subsydiowanych kredytów. Wsparcia udzielać i zarządzać nim będzie polski bank prorozwojowy – Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK).
Indywidualna kwota pomocy przypadająca na beneficjenta będzie równa (I) 15 proc. jego średniego całkowitego rocznego obrotu w ostatnich trzech zamkniętych okresach obrachunkowych; lub (II) 50 proc. kosztów energii poniesionych w okresie 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o pomoc. W wyjątkowych przypadkach, gdy beneficjenci mogą odpowiednio uzasadnić, że prowadzą działalność w sektorach szczególnie dotkniętych bezpośrednimi lub pośrednimi skutkami obecnego kryzysu, takich jak rynek gazu w tym przypadku, kwota kredytu może zostać zwiększona i udzielona na dodatkowy (I) 12-miesięczny okres w przypadku dużych przedsiębiorstw, które muszą zapewnić zabezpieczenia finansowe dla działalności handlowej na rynkach energii, aby zaspokoić potrzeby związane z płynnością wynikające z tej działalności; lub dodatkowy (II) 6-miesięczny okres zarówno dla MŚP, jak i dla dużych przedsiębiorstw, na pokrycie ogólnych potrzeb w zakresie płynności.
Komisja uznała, że program zgłoszony przez władze polskie jest zgodny z warunkami określonymi w tymczasowych ramach kryzysowych. W szczególności (I) okres spłacania kredytu nie przekroczy sześciu lat; (II) obniżone stopy oprocentowania są zgodne z minimalnymi poziomami określonymi w tymczasowych ramach kryzysowych oraz (III) wsparcie przyznawane będzie najpóźniej do 31 grudnia 2023 r.
Komisja uznała, że zgłoszony przez Polskę program jest konieczny, właściwy i proporcjonalny, biorąc pod uwagę konieczność zaradzenia poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego, zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE i warunkami określonymi w tymczasowych ramach kryzysowych. W związku z tym Komisja zatwierdziła środek pomocy na podstawie unijnych zasad pomocy państwa.
Kontekst
Tymczasowe kryzysowe ramy pomocy państwa, przyjęte 23 marca 2022 r. umożliwiają państwom członkowskim wykorzystanie elastyczności przewidzianej w przepisach dotyczących pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście wojny Rosji przeciwko Ukrainie. Ramy te zmieniono 20 lipca 2022 r. w celu uzupełnienia legislacyjnego pakietu gotowości do zimy oraz zgodnie z celami planu REPowerEU. Kolejnej zmiany tymczasowych ram kryzysowych dokonano 28 października 2022 r. w świetle niedawno przyjętego rozporządzenia w sprawie interwencji w sytuacji nadzwyczajnej w celu rozwiązania problemu wysokich cen energii (rozporządzenie (UE) 2022/1854), a także wniosku Komisji w sprawie nowego rozporządzenia dotyczącego środków nadzwyczajnych, w celu rozwiązania problemu wysokich cen gazu w UE i zapewnienia bezpieczeństwa dostaw w zimie.
W tymczasowych ramach kryzysowych przewidziano, że państwa członkowskie mogą udzielać następujących rodzajów pomocy:
- ograniczona kwota pomocy, w dowolnej formie, dla przedsiębiorstw dotkniętych obecnym kryzysem lub wynikającymi z niego sankcjami i środkami odwetowymi, podwyższona maksymalnie do 250 i 300 tys. euro odpowiednio w rolnictwie i w sektorach rybołówstwa i akwakultury oraz do 2 mln euro we wszystkich pozostałych sektorach;
- wsparcie płynności w formie gwarancji państwowych i subsydiowanych pożyczek. W wyjątkowych przypadkach i z zastrzeżeniem ścisłych zabezpieczeń państwa członkowskie mogą udzielić przedsiębiorstwom energetycznym na potrzeby ich działalności handlowej gwarancji publicznych przekraczających 90 % pokrycia, jeżeli są one udzielane jako nierzeczywiste zabezpieczenie finansowe kontrahentom centralnym lub członkom rozliczającym;
- pomoc rekompensująca wysokie ceny energii. Pomoc, przyznawana w dowolnej formie, która częściowo zrekompensuje przedsiębiorstwom – w szczególności energochłonnym użytkownikom energii – dodatkowe koszty wynikające z wyjątkowego wzrostu cen gazu i energii elektrycznej. Kwota pomocy indywidualnej może być obliczana na podstawie historycznego lub obecnego zużycia przy uwzględnieniu potrzeby utrzymania zachęt rynkowych do zmniejszania zużycia energii oraz utrzymania ciągłości działalności gospodarczej. Ponadto państwa członkowskie mogą udzielać wsparcia w sposób bardziej elastyczny, również dla szczególnie dotkniętych sektorów energochłonnych, z zastrzeżeniem zabezpieczeń pozwalających uniknąć nadmiernej rekompensaty. Dalsze szczegółowe informacje na temat możliwości wsparcia ze względu na wysokie ceny energii, w tym metod obliczania kwot pomocy indywidualnej, są dostępne tutaj;
- środki przyspieszające wprowadzanie energii odnawialnej. Państwa członkowskie mogą ustanawiać programy inwestycji w energię ze źródeł odnawialnych, m.in. wodór odnawialny, biogaz i biometan, a także w magazynowanie energii i energię cieplną ze źródeł odnawialnych, m.in. stosowanie pomp ciepła. W ramach tych programów dopuszcza się uproszczone procedury przetargowe, które można szybko wdrożyć, przy jednoczesnym zapewnieniu wystarczających zabezpieczeń w celu ochrony równych warunków działania. Możliwe jest w szczególności ustanawianie programów ukierunkowanych na konkretną technologię, która wymaga wsparcia ze względu na szczególne cechy krajowego koszyka energetycznego;
- środki ułatwiające obniżenie emisyjności procesów przemysłowych. Aby jeszcze bardziej przyspieszyć dywersyfikację dostaw energii, państwa członkowskie mogą wspierać inwestycje służące odchodzeniu od paliw kopalnych, w szczególności poprzez elektryfikację, środki efektywności energetycznej oraz wprowadzanie wodoru odnawialnego i wodoru elektrolitycznego spełniającego określone warunki. Państwa członkowskie mogą (i) ustanawiać nowe programy oparte na przetargach albo (ii) bezpośrednio wspierać projekty bez organizowania przetargów, przy czym obowiązywać będą pewne ograniczenia wielkości wkładu ze środków publicznych przypadającego na jedną inwestycję. Wprowadzone zostaną specjalne premie uzupełniające przyznawane małym i średnim przedsiębiorstwom oraz w przypadku szczególnie energooszczędnych rozwiązań; .
- środki na rzecz ograniczania zapotrzebowania na energię elektryczną zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/1854.
Możliwe będzie również zatwierdzenie następujących rodzajów pomocy w poszczególnych przypadkach, z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków: (I) wsparcia dla przedsiębiorstw dotkniętych obowiązkowym lub dobrowolnym ograniczaniem zużycia gazu, (II) wsparcia na rzecz napełniania magazynów gazu, (III) ograniczonego w czasie wsparcia tymczasowego przejścia na bardziej zanieczyszczające paliwa kopalne, z zastrzeżeniem działań służących efektywności energetycznej i uniknięciu efektów uzależnienia od jednego dostawcy, (IV) wsparcia na rzecz ubezpieczenia lub reasekuracji dla przedsiębiorstw transportujących towary do Ukrainy i z Ukrainy oraz (V) wsparcia na rzecz środków służących dokapitalizowaniu, w przypadku gdy takie wsparcie wypłacalności jest konieczne, odpowiednie i proporcjonalne.
Podmioty kontrolowane przez Rosję, które zostały objęte sankcjami, są wyłączone z zakresu stosowania tych środków.
Tymczasowe ramy kryzysowe obejmują następujące zabezpieczenia:
- proporcjonalność stosowanych metod, która wymaga, aby kwota pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom zależała od skali prowadzonej działalności gospodarczej oraz stopnia podatności na skutki gospodarcze kryzysu;
- warunki kwalifikujące, jak na przykład określenie mianem energochłonnych użytkowników energii tych przedsiębiorstw, w przypadku których koszty nabycia produktów energetycznych stanowią bądź (i) co najmniej 3 proc. wartości produkcji lub obrotów w 2021 r.; bądź (ii) co najmniej 6 proc. wartości produkcji lub obrotów w pierwszym półroczu 2022 r.; .
- wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju. Zachęca się państwa członkowskie, aby w kontekście przyznawania pomocy na dodatkowe koszty związane z wyjątkowo wysokimi cenami gazu ziemnego i energii elektrycznej rozważyły wprowadzenie, w sposób niedyskryminujący, wymogów dotyczących ochrony środowiska lub bezpieczeństwa dostaw. Ponadto beneficjenci pomocy na pokrycie dodatkowych kosztów energii powyżej 50 mln EUR są zobowiązani do przedłożenia organowi przyznającemu pomoc planu określającego, w jaki sposób zmniejszą ślad węglowy swojego zużycia energii lub wdrożą inne środki w celu zapewnienia ochrony środowiska lub bezpieczeństwa dostaw energii.
Wspominane ramy będą obowiązywać do 31 grudnia 2023 r. w odniesieniu do wszystkich środków. W trosce o zapewnienie pewności prawa Komisja oceni w późniejszym terminie, czy konieczne jest przedłużenie obowiązywania ram.
Tymczasowe ramy kryzysowe stanowią uzupełnienie szerokich możliwości państw członkowskich w zakresie opracowywania środków zgodnie z obowiązującymi unijnymi zasadami pomocy państwa. Przepisy UE w sprawie pomocy państwa umożliwiają państwom członkowskim na przykład wspieranie przedsiębiorstw mających problemy z płynnością i potrzebujących natychmiastowej pomocy. Ponadto art. 107 ust. 2 lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zezwala państwom członkowskim na wypłacanie przedsiębiorstwom odszkodowań za szkody spowodowane zdarzeniami nadzwyczajnymi, takimi jak te spowodowane przez obecny kryzys.
Komisja prowadzi obecnie konsultacje z państwami członkowskimi w celu uzyskania ich opinii na temat ukierunkowanych dostosowań tymczasowych unijnych zasad pomocy państwa, tak aby przez następne kilka lat ich wdrażanie mogło być szybsze, prostsze i bardziej przewidywalne, co pozwoli przyspieszyć inwestycje publiczne w celu pobudzenia transformacji przy jednoczesnym zachowaniu równych warunków działania na jednolitym rynku. Celem jest przedstawienie nowych ram w styczniu w oparciu o informacje zwrotne otrzymane od państw członkowskich.
Źródło: ec.europa.eu
